زمانی که ...

زمانی که عرب ملخ میخورد، کورش بزرگ به هرکس به اندازه خانواده اش گندم میداد.

زمانی که عرب در بیابان بز میچراند، کورش بزرگ نیمی از دنیا را گرفت.

زمانی که عرب دختر را ننگ میدانست، کورش بزرگ به بانوی ایرانى احترام میگذاشت.

زمانی که عرب را " ام جهل" میخوادند، شاه کشور ما اولین منشور حقوق بشر را نوشت.

زمانی که عرب چوب میپرستید، کورش بزرگ نیمی از دنیا را یکتا پرست کرد.

زمانی که عرب دخترش را زنده در گور میکرد، کورش بزرگ برای دختران پارس دانشگاه ساخت.

زمانی که عرب در چادر بود، کشور ما تخت جمشید و پاسارگاد داشت.

گفته ای از کوروش بزرگ

از کسانی که از من متنفرند سپاسگذارم. آنها مراقوی ترمیکنند.

از کسانی که مرا دوست دارند ممنونم. آنها قلب مرا بزرگ میکنند.

از کسانی که مرا ترک میکنند متشکرم. آنان به من می آموزند که هیچ چیز تا ابد ماندنی نیست.

از کسانی که با من میمانند سپاسگذارم آنان به من معنای دوست واقعی رانشان میدهند.

وصیتنامه کوروش بزرگ

حال که مرگ من فرا رسیده است ایران را مقتدرترین کشور آسیا به دست شما می سپارم .من به خاطر ندارم در هیچ جهادی برای عزت و سربلندی ایران زمین مغلوب شده باشم.جمله آرزوهایم برآورده شد و سیر زمان پیوسته به کام من بود ولی در تمام مراحل زندگی از شکست و ضعف در هراس بودم و هیچگاه مغرور نشدم و خود پسندی را هرگز به خود راه ندادم. در پیروزی های بزرگ هیچگاه پای از دایره اعتدال بیرون ننهادم و حتی شادمانی بی جهت ننموده ام.

[ برای ادامه متن، به ادامه مطلب بروید ]